A Simple Key For piękny wiersz o morzu Unveiled

A Simple Key For piękny wiersz o morzu Unveiled

Blog Article

przez W tym wichrze, nawałnicy przerażeni marynarze rzucili wszystko w odmęt. Pusty statek skierowali ku brzegom — na ocalenie. Lepiej nie znaleźć się w podobnym sztormie, nie myśleć ani na szerokich wodach, nie wyrzucać poza burtę ładunku.

Zew morza, kontrast między życiem na lądzie i na morzu, między domem a nieznanym, to nuty często rozbrzmiewane w melodiach poezji morskiej, jak w często recytowanej tęsknocie Johna Masefielda w tych dobrze znanych słowach z „Morskiej gorączki”. (1902):

Ziemia pokryta jest w około 70% wodą i jak słusznie chyba zauważył Arthur C. Clarke nasza planeta winna raczej być nazywana Oceanem a nie Ziemią.

przez Już wam nie będę płacił śpiewem, Czuję pod nogą twardy grunt! I gniewem Zachłyśnie się mej pieśni bunt! Ja, com żył zawsze jeno echem, Na wpół ukryty w cieniu krat, Oddechem I chciwą żądzą chłonę świat.

45. „Mogłabym nigdy nie opuszczać wybrzeża; zapach nieskażonego, świeżego i wolnego morskiego powietrza jest jak chłodna, uspokajająca myśl.” – Helen Keller

Był pewien marynarz, który wytrzymać nie mógł bujania fal. Gdy jego statek bujnął się, z gatek wyłaził mu sztywny pal. Gdy jego statek bujnął się, z gatek wyłaził mu sztywny pal.   Chłopcy z załogi łamali nogi, by do kajuty się skryć, nawet kapitan łamał kopyta, więc mu nie chciało się żyć. Nawet kapitan łamał kopyta, więc mu nie chciało się żyć.   Po każdym rejsie w poście na fejsie wspominał to zajście ktoś, Czuł się fatalnie z tym. Generalnie te posty dawały mu w kość. Czuł się fatalnie z tym. Generalnie te posty dawały mu w kość.

seventy seven. „I będę patrzył na promy, a one particular wzniosą się na błękitnym ocenie przeciwko jutrzejszemu niebu. I nigdy ponownie nie będę tak stary, i będę chodził i przemawiał, pośród ogrodów mokrych od deszczu…” – Van Morrison

Mamy liczne opisy krajobrazów nadmorskich, samego morza, jak i ludzi z nim związanych. Zwieńczeniem serii jest realistyczny wiersz o kapitanie wiozącym afrykańskich niewolników na sprzedaż do Brazylii.

69. „Im silniej możemy skupić naszą uwagę na cudach i realiach otaczającego nas wszechświata, tym mniejszą mamy ochotę go zniszczyć.” – Rachel Carson

Jako młody człowiek wykonywał wiele prac dorywczych, z których jeden był marynarzem, co zaprowadziło go do Afryki i Europy. Być może ta wiedza o oceanie podpowiedziała temu wierszowi z jego zbioru „The Weary Blues”, wydanego w 1926 roku.

W swoich utworach i korespondujących z nimi „wypowiedziach” współautorzy tego tomu (wśród nich także ci uważani za marynistów) dokumentują zaskakującą prawdę – poeta nie pisze na temat morza, ale morzem na temat siebie i swojego indywidualnego świata.

przez Lipo zielona, drzewo ojczyste Co na mnie kwiaty strząsasz złociste, I cień daleki rzucasz do koła — Drzewo rodzinne, ozdobo sioła: Twoich gałęzi mnogie ramiona Jako słowiańskie nasze piękny wiersz o morzu plemiona,   W jednym pniu silnym w ziemi się łączą, Jeden kwiat sypią i miody sączą. Gdy Niemiec z ciebie skórę obdziera, Gdy cię waragska rąbie siekiera, … Przeczytaj wiersz

Uśmiechają się z zamkniętymi oczami, jeszcze pisząc wiersze w swoim śnie. Przy spotkaniu dwu ryb w rzece zapala się błyskawica- biały elektryczny kwiat,który poraża wzrok. … Przeczytaj wiersz

10. „Jesteśmy związani z morzem. I gdy wracamy do morza, aby po nim żeglować albo na nie patrzeć – wracamy tam skąd pochodzimy…” John File. Kennedy